《苏丽柯》,是1895年Akaki Tsereteli写的爱情诗。
苏丽柯(格鲁吉亚语სულიკო,Suliko,Souliko)是一个男女皆可的人名,意为灵魂。《苏丽柯》是1895年Akaki Tsereteli写的爱情诗,后来由Varenka Tsereteli谱曲。由于受斯大林喜爱,这首歌在苏联时期得以流行。这首歌还被翻译成俄语、德语、英语、汉语、波兰语、乌克兰语。苏丽柯_苏丽柯 -原诗( 格鲁吉亚语)
სულიკო
საყვარლის საფლავს ვეძებდი,
ვერ ვნახე!.. დაკარგულიყო!..
გულამოსკვნილი ვჩიოდი:
„სადა ხარ, ჩემო სულიკო?!“
ეკალში ვარდი შევნიშნე,
ობლად რომ ამოსულიყო,
გულის ფანცქალით ვკითხავდი:
„შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!“
ნიშნად თანხმობის კოკობი
შეირხა... თავი დახარა,
ცვარ-მარგალიტი ციური
დაბლა ცრემლებად დაჰყარა.
სულგანაბული ბულბული
ფოთლებში მიმალულიყო,
მივეხმატკბილე ჩიტუნას:
„შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!“
შეიფრთქიალა მგოსანმა,
ყვავილს ნისკარტი შეახო,
ჩაიკვნეს-ჩაიჭიკჭიკა,
თითქოს სთქვა: „დიახ, დიახო!“
დაგვქათქათებდა ვარსკვლავი,
სხივები გადმოსულიყო,
მას შევეკითხე შეფრქვევით:
„შენ ხომ არა ხარ სულიყო?!“
დასტური მომცა ციმციმით,
სხივები გადმომაყარა
და იმ დროს ყურში ჩურჩულით
ნიავმაც ასე მახარა:
„ეგ არის, რასაც ეძებდი,
მორჩი და მოისვენეო!
დღე დაიღამე აწ ტკბილად
და ღამე გაითენეო!
„სამად შექმნილა ის ერთი:
ვარსკვლავად, ბულბულ, ვარდადო,
თქვენ ერთანეთი რადგანაც
ამ ქვეყნად შეგიყვარდათო“.
მენიშნა!.. აღარ დავეძებ
საყვარლის კუბო-სამარეს,
აღარც შევჩვი ქვეყანას,
აღარ ვღვრი ცრემლებს მდუღარეს!
ბულბულს ყურს ვუგდებ, ვარდს ვყნოსავ,
ვარსკვლავს შევყურებ ლხენითა
და, რასაცა ვგრძნობ მე იმ დროს,
ვერ გამომითქვამს ენითა!
ისევ გამეხსნა სიცოცხლე,
დღემდე რომ მწარედ კრულ იყო,
ახლა კი ვიცი, სადაც ხარ:
სამგან გაქვს ბინა, სულიკო!
苏丽柯_苏丽柯 -翻译
为了寻找爱人坟墓
天涯海角我都走遍
但我只有伤心哭泣
我亲爱的你在哪里
丛林里面有棵蔷薇
霞光般的放光辉
我激动地问那蔷薇
我的爱人可是你?
夜莺站在树枝上歌唱
夜莺夜莺我问你
你这唱的动人的小鸟儿
我期望的可是你?
夜莺一面动人地歌唱
一面低下头思量
好像是在温柔地回答
你猜对了正是我。